عاليم قاسم اف نابغه موسيقي آذربايجان Alim Qasımov

+0 ^

              عاليم قاسم اف نابغه موسيقي آذربايجان  Alim Qasımov


عاليم قاسمف آزربايجانين مقامي موسيقي سينين پارلاخ صنعت كاري

                     

 

(عاليم قاسمف   (به تركي آذربايجاني: (Alim Qasımov) در ۱۹۵۷ در شماخي كشور جمهوري آذربايجان بدنيا آمد. او يكي از موسيقيدانان آن كشور است.او يكي از معروفترين خوانندگان موسيقي مقامي آذربايجان است. عاليم قاسمف در سال ۱۹۹۹ جايزه موسيقي يونسكوimc را برنده شد. اين جايزه را موسيقي‌دانان بزرگي چون شوستاكوويچ، برنشاين، راوي شانكار و نصرت فاتح علي خان دريافت كرده‌ است او در سال1989 در المان جايزه بون بن را دريافت كرد. در سال 1993 در فرانسه ودر سال 1994 در امريكا نشان با مدال موسيقي تلطيف شد. در سال 1999 كاست موسيقي موسيقي مقامي او پر فروش ترين كاست سال معرفي شد. در سال 2000 در مركز صداهاي نادر اروپا صداي او ثبت شد در سال 2001 در فستيوال موسيقي شرق در سمرقند برنامه افتتاحيه خواند و به عنوان نفر اول به لقب بلبل شرق مفتخر شد. سازمان ملل در سال 2003 موسيقي مقام آذربايجاني راجزو شاهكارهاي شفاهي و ميراث معنوي بشر اعلام نمود. فضاپيماي كاوشگر ويجر ۱ نيز قطعه‌اي از موسيقي مقام به زبان تركي آذربايجاني با صداي عاليم قاسمف را براي پخش در فضا انتخاب نموده‌است. در سال 2009 البوم او در اروپا جزو 5 البوم پر فروش شناخته شد. او تاكنون كنسرت‌هايي در كشورهايهلند، ژاپن، چين، ايتاليا، كانادا، روسيه، كشور هاي اسياي ميانه، فرانسه، ايران، انگليس، آلمان، اسپانيا، بلژيك، برزيل و ايالات متحدهو ... برگزار كرده‌است.

 

عاليم قاسم اف


عاليم قاسم اف در سال ۱۹۵۷ در روستاي نابور در منطقه شاماخي در صد كيلومتري شمال غرب باكو متولد شد . پدر وي حمزه كه خود صدايي خوش دارد ومادرش تميلا اصلي ترين مشوقان وي بوده اند واز همان اوايل كودكي استعداد موسيقي را در وي يافتند . از اين رو وي در هفت سالگي وارد مكتب شد، وبه زودي استعداد خود را نشان داد در ۱۴ سالگي در يك كنسرت غير رسمي حضور يافت اما چندان مورد استقبال قرار نگرفت ولي خوشبختانه موسيقي را رها نكرد .


                                                     


در سال ۱۹۷۸ وارد مدر سه موسيقي آصف زينالي باكو شد .در سال ۱۹۸۳ به دانشگاه موسيقي راه يافت ودر سال ۱۹۸۹ تحصيلات دانشگاهي در موسيقي را با رتبه اول به پايان رسانيد .

اولين اجراي رسمي وي درسن ۲۲ سالگي در تلويزيون آذربايجان بود كه دستگاه چهار گاه را با مشايعت تارزن بزرگ استاد حاجي محمد اف اجرا كرد . بعد از آن موفقيتهايي عظيم در داخل وخارج آز آذربايجان بدست آورد كه موجب شهرت وي و موسيقي آذربايجان در سطح جهان شد .

عاليم قاسم اف در سن ۲۵ سالگي برنده جايزه اول مسابقات موسيقي «‌جبار قاراياق دي اوغلو » شد .در سال ۱۹۹۹در شهر آخن آلمان به عنوان بهترين خواننده آواز ، جايزه سازمان يو نسكو ( معروف به نوبل موسيقي ) كه هر هنرمندي آرزوي دريافت آن را دارد به وي اعطا شد. در آگوست ، سال ۱۹۹۹ در فستيوال جهاني موسيقي در هر برن آلمان استقبال با شكوهي از وي به عمل امد كه از شبكه WDR آلمان به صورت زنده پخش شد CD عاليم قاسم اف برنده جايزهDeutschen schal platten kritik گشته .آلبومهاي موسيقي عاليم قاسم اف بيش از همه در فرانسه عرضه شده وبخاطر درخشش هنري اش در اين كشور جايزه Grand prix du disque را دريافت كرده است . مجله موسيقي Songlinاورا به عنوان Top of the world ستوده ونشريه معتبر Die zeit آلمان اورا استاد بزرگ زمانه ناميده است . روزنامه فرانسوي لومند صداي عاليم را يكي از باشكوه ترين صداهاي جهان معرفي كرده ونيويورك تايمز از او به عنوان اعجوبه هنري از سرزمين آذربايجان نام ميبرد ، در ۱۱ مارس ۲۰۰۰ از طرف مركز انتخاب صداهاي نادر اروپا صداي عاليم قاسم اف جز صداهاي نادر بشري ثبت شده است . به پاس احيا ومعرفي موسيقي اذربايجان در سطح جهان لوح برترين بهتربنها را از آن خود كرده است .در سپتامبر ۲۰۰۱ در فستيوال جهاني شرق كه از سوي يونسكو در سمرقند برگزار شد عاليم قاسم اف با اجراي قطعاتي از چهرگاه نشان اول فستيوال را دريافت كرد ودر يك كلام ميتوان او را بلبل ترانه شرق ناميد . وي به عنوان بزرگترين خواننده موسيقي مقامي در آذربايجان تاكنون ۹ آلبوم را عرضه كرده است وي كنسرتهايي در ايران شامل جشنواره فجر در تهران ، اردبيل ( ديماه ۸۰) وتبريز(۳تا ۱۵ مارس ۲۰۰۱) وهمچنين در كشورهاي ديگري چون : فرانسه ، ايالت كينگ دام ، آلمان ، بلژيك، اسپانيا ، برزيل وامريكا اجرا كرده است كه اجراي آهنگ« ساري گلين » كه جزء آهنگهاي ملي آذربايجان ( خالق ماهنسي ) مي باشد احساسات بساري در آلمان وتبريز بر انگيخت .

مهارت عاليم تنها به آواز محدود نمي شود وي همچنين داراي مهارت كافي در تارنوازي وهمچنين بهترين نوازنده قاوال نيز به شمار مي رود . وي در راه رسيدن به اين افتخارات از محضر اساتيد بزرگي چون : سييد خان شوشينسكي،ادي گوزل اف ، حاج بابا حسين اف وآقا خان عبداله يف بهره برده است اكنون وي صاحب دو دختر ويك پسر مي باشد كه دختر بزرگتر او ( فرقانه) آواز را در حد استادي اجرا مي كند.
بي شك بزرگترين افتخار عاليم قاسم اف كسب جايزه سازمان يو نسكو مي باشد .


             

 

آذربايجان شمالي سرزميني كه نزديكي فرهنگي اش به ايران، موسيقي سنتي آن را براي ما جذابتر از موسيقي سنتي هر كشور ديگري كرده است و به همين دليل است كه هرگاه كنسرتي با حضور بزرگان موسيقي جمهوري آذربايجان برگزار مي شود و يا آلبومي با هنرمندي آنان -افرادي چون راميز قلي اف ، هابيل علي اف و عاليم قاسيمف به بازار مي آيد همواره با استقبال مردم مواجه مي شود.

اما حكايت عاليم حكايت ديگري است.

او هنرمندي از موسيقي آذربايجان است كه توانسته است قلل رفيع موسيقي جهان را فتح كند و آوازه اش بيش از سايرين ، ملل جهان را درنورديده است. عاليم با صداي خود ، با انتخاب اشعار و با لحن و موسيقي خاص خود ، گويي شنونده را جادو مي كند و مي تواند تا هرگاه كه بخواهد تمام حواس شنونده را به خود معطوف كند“قاسيمف ضربي ها را بسيار با شور و حرارت اجرا مي كند و آواز خود را با دايره اي كه خود مي نوازد همراه مي كند. وي خواننده اي جسور و بي باك است كه خلاقيت هاي خود را با شجاعت معرفي مي نمايد.” (۱)

قاسيمف كه البوم او به نام “هنر موسيقي مقامي” در سال ۲۰۰۱ منتشر شد و در كشورهائي چون فرانسه ، انگلستان ، آلمان، بلژيك ، اسپانيا، برزيل، ايالات متحده آمريكا و ايران به روي صحنه رفته است.
قاسيمف در سال ۱۹۹۹ جايزه موسيقي يونسكو را از آن خود كرد كه براي او بسيار غير منتظره بود:«من فكر مي كنم كه اين جايزه به خاطر خلوصي كه در اجراي موسيقي دارم به من تعلق گرفته است. من هيچگاه فردي را كه براي شنيدن موسيقي آمده است را فريب نمي دهم. ممكن است من در زندگي به مردم آسيب رسانده باشم يا دروغ گفته باشم ، اما رفتار من دربرابر هنرم بسيار صادقانه و خالص است.

منظور من از اين حرفها آن ست كه هيچگاه به شنونده به چشم راهي براي به سود رسيدن نگاه نكرده ام. من هميشه آنطور كه احساسم به من مي گويد موسيقي اجرا مي كنم، آنطور كه دلم مي خواهد. من مي توانم طوري بخوانم كه شنونده پسند باشد ولي اينكار را نمي كنم. من هميشه به طور مستقل مي خوانم و رفتار مي كنم. آنطور كه قلبم به من مي گويد.فرغانه شاهد است كه من هميشه همينطور به اجراي موسيقي مي پردازم. چه ۳ نفر شنونده داشته باشم چه هزار نفر.»

فرغانه دختر استاد است كه در چند آلبوم با او همكاري داشته است از جمله آلبوم درياي عميق عشق كه در سال ۲۰۰۰ منتشر شده است.

● جايزه موسيقي يونسكو

جايزه ايست معتبر كه در سال ۱۹۷۵ پايه گذاري شد و هرساله به موزيسين ها و موسساتي كه در راه غني سازي و توسعه موسيقي گام برمي دارند اهدا مي شود. اين جايزه در خدمت صلح، نزديكي انسانها، همكاري هاي بين المللي و اهداف ديگر سازمان ملل متحد و سازمان يونسكو است.

اين جايزه زمينه هاي اهدا مي شود:

▪ آهنگ سازي :كه به آهنگسازان براي مجموعه آثار توليدي آنان اهدا مي شود.

▪ اجرا :كه به يك فرد يا گروه در زمينه هاي موسيقي سنتي ، پاپ ، كلاسيك و جاز ، براي اجراهاي زنده

نان تعلق مي گيرد.

▪ موسيقي شناسي / خبرنگاري موسيقي : كه به موسيقي دانان و منتقدان موسيقي براي تحقيقات و نقدهاي مي شود.

● مدرسان موسيقي

درك موسيقي مقامي -بخصوص براي آنان كه ترك و ترك زبان نيستند -آسان نيست. قاسيمف توجه به موارد زير را براي آنان كه تازه در راه آشنائي با موسيقي مقامي گام نهاده اند پيشنهاد مي كند:
« قبل از هرچيز بايد به صداي دايره ، نوع خوانش خواننده و حركاتي كه او بروي سن انجام مي دهد توجه كرد. همچنين بايد به بداهه پردازي و وسعت صداي خواننده توجه داشت.»
براي او ارائه موسيقي مقامي به خارجي ها آسان تر است. او مي گويد:«هنگامي كه در خارج از كشور به اجراي برنامه مي پردازم، راحت تر هستم. در آذربايجان چيزي مانع وارد شدن من به دنياي خودم مي شود.
در آذربايجان شنونده ۹۰% كاري كه قرار است ارائه شوند را مي دانند و شنونده حرفه اي موسيقي مقامي هستند و من وظيفه دارم كه انتظارات آنها را به طور كامل برآورده كنم. احساس مي كنم كه بايد مراقب تمام حركاتم باشم.»

عاليم در كودكي وارد دنياي موسيقي مقامي شد، زماني كه تنها براي دل خود مي خواند . او در شهر شاماخي در صد كيلومتري شمال غربي باكو رشد كرد.

قاسيمف از دوران كودكي اش به ياد مي آورد «هيچگاه فكر نمي كردم كه خواننده شوم و هيچكدام از اعضاي خاواده ام تاثيري در روند حرفه اي من – حداقل به طور مستقيم – نداشته اند. پدرم صداي خوبي دارد ولي به طور حرفه اي نمي خواند.» پدر عاليم در مجالس عروسي آذربايجان مي خواند.

ولي او مي پذيرد كه تاثيراتي را از والدينش گرفته است:«مادرم بسيار پر انرژي است. پدرم صداي خوبي دارد ولي او تنها براي خودش مي خواند. او بسيار ساكت و آرام است. من فكر مي كنم كه انرژِي ام را از مادرم به ارث برده ام و صدايم را از پدرم و اين تقدير بود كه سرنوشتي اينچنين را براي من رقم زد.»

امروز عاليم و همسرش “تاميلا آسلانووا” در خانه اي زندگي مي كنند كه اتاق هايش با پوسترهائي از اجراهاي مختلف عاليم در سراسر جهان پوشيده شده است. آنها سه فرزند دارند، يك پسر به نام قدير و دو دختر به نامهاي فرغانه و دلربا. و فرغانه است كه چندسالي است همراه پدر به اجراي موسيقي مقامي مي پردازد. «هرگاه فرغانه در كودكي گريه مي كرد ، من براي ساكت كردن او به اجراي موسيقي مقامي مي پرداختم. هنگاميكه زبان به سخن گشود به او غزل مي اموختم و زماني كه آموختن آواز به او را آغاز كردم ، فهميدم كه پتانسيل لازم براي اجراي موسيقي را دارد.»

«گاهي بعضي از دوستان به من مي گويند كه آرام باشم و براي اجرا به خودم زياد فشار نياورم; ولي من با نظر آنها موافق نيستم. تا خودتان را به پاي هنر قرباني نكنيد، هنر براي شما زنده نمي شود.»



  • [ ]