آشنايي با مير جعفر پيشه وري - مشاهير ترك آذربايجان

+0 ^

آشنايي با مير جعفر پيشه وري

مير جعفر پيشه وري فرزند مير جواد ، اهل خلخال آذربايجان مي باشد پيشه وري در تاريخ 1272 ه . ش برابر 1893 م. در روستاي زاويه خلخال به دنيا امد تا سن 10 سالگي در خلخال بوده و بعدها به واسطه شلوغي و آشوب شاهسونها و غارت اموال به روسيه مهاجرت مي نمايد و در باكو ضمن رفتن به مدرسه شغل مستخدمي آن مدرسه را نيز به عهده مي گيرد در زمان انقلاب كمونيستي در باكو معلم مي باشد و درسهايي كه تدريس مي كرد عبارت بودند از تركي ، فارسي ، و شرعيات در كلاسهاي ابتدايي . ( 10 – ص 119 ) . در سال 1918 م. به سن 25 سالگي عضو كميته مركزي حزب عدا لت و عضو « بوروي » خارجي 5 نفره ان شد و در سالهاي 1919- 1920 م. سر دبيري روزنامه « حريت » را به عهده داشت به سال 1299 ه. ش برابر ماه مه 1920 م. هنگاميكه ارتش سرخ براي نبرد با روسهاي سفيد وارد خاك ايران شد و به همراه ان عده اي از اعضاي حزب عدالت، وارد گيلان شدند و در 30 خرداد 1299 ه .ش برابر 22 ژوئن 1920 م. در بندر انزلي اولين كنگره حزب كمونيست ايران بنا نهادند و پيشه وري عضو كميته مركزي و يكي از چهار رهبر اصلي ان شد كه روزنامه « كامونيست » را به همراهي حيدر خان عمو اوغلي ، اردشير اوانسيان و كامران كه ارگان حزب عدالت بود را در رشت منتشر كردند . ( 15 – ص 116 ) . درقيام جنگل دردسته احسان الله خان قرارداشت وصاحب سمت كميسارياي كشور بوده است اما چون « ديدم قضيه برخلاف ملي است از آنجا رفتم » ( 10 – ص 120 ) ، بعداز نهضت جنگل به باكو رفت و مديريت روزنامه « اكينچي » را به عهده گرفت ، سپس به عنوان دبير مسئول تشكيلات تهران به ايران امد و دراين دوران او سرمقاله هاي روزنامه « حقيقت » - به مديريت سيدمحمددهگان – را مي نوشت كه بعداز توقيف اين روزنامه به باكو رفته و شغل معلمي را از سر مي گيرد . پيشه وري در بازگشت مجددبه ايران كاتبخانه « فروردين » را در تهران راه اندازي مي نمايد ( 10 – ص 121 ) ، واز ان به عنوان ممر وتامين معاش خويش بهره ميگيرد ودر ششم ديماه 1309 .ش و به گفته خويش زماني كه معلم مدرسه ايران و شوروي بود بازداشت ميشود . در زندان منكر تمام فعاليت ها شد ودر اسفند 1318 و ش در دادگاه جنائي به ده (10) سال زندان محكوم گرديد در زندان بين پيشه وري و اردشير آوانسيان اختلاف بروز كرد « من از جرياني كه در زندان قصر بود و الهام دهنده ان عمدتا اردشير اوانسيان بود تبعيت نمي كردم زيرا اين طرز فكر كه معتقداست پيشه وري همكار پليس بوده و داراي فساد اخلاق ميباشد ارزش و پايه اي نداشته است، حقيقت امر اين است كه اردشير زياد خودخواه بود و ميخواست پس از( اراني) زير پاي همه را جارو نمايد و تنها خودش رهبر برجسته باقي بماند » .( 16 – ص 289 ) . ازديگر اشخاص معروفي كه در زندان ومدت حبس پيشه وري چندان خوب با اوكنارنيامدند و دليلي بر كينه هاي بعدي و حتي شايد بتوان گفت تصميم گيري هاي آينده هر دو را تحت تاثير قرار داد ،ايرج اسكندري است . « در كريدورهفت غير از زندانيان سياسي چپ چند نفر از بختياريها و ( امير جنگ ) نيز بودند روزي پيشه وري از مصدر امير جنگ خواسته بود كه بعد از ظهر ها با پوتين و صداي بلند راه نرود اين به جناب امير جنگ گران آمده بود امير جنگ آمد توي كريدور و با صداي بلند پيشه وري را تهديد كرد و به مصدر خود امر داد كه در صورت لزوم چكمه آهني به پا كند امير جنگ با همه ما ها روابط صميمانه و دوستا نه اي داشت من از قدرت نمائي او در برابر پيشه وري بسيار ناراحت شدم او هم مي دانست كه پيشه وري مغضوب بعضي از زندانيان سياسي شده است  و او را به كلي منفرد و جدا مي دانست بعد از اينكه آتش فشانيهاي جناب امير جنگ تمام شد من ديدم كه ايرج اسكندري طبق معمول در كريدور راه رفته و صميمانه با امير جنگ صحبت مي كند و مي خندد ، كار ايرج اسكندري اين رهبر روشنفكر سياسي براي من گران آمد دست مستقيم پس از فحاشي به پيشه وري چنين صميمانه با امير جنگ رفتار كند» . (16 – ص 290 ) . بعد از سقوط رضا خان و اشغال ايران به تاريخ 28 شهريور 1320 فرمان عفو عمومي صادر شد اما براي بخشودگي ديگران كه طبق ماده 54 قانون كيفر عمومي بودند قانون خاصي نياز بود كه وزارت دادگستري آنرا تصويب كرد و به مجلس ارائه نمود اين امر از سوي دولت فروغي تهيه شد و در جلسه 25 مجلس شوراي ملي مورخ 24 مهر ماه 1320 مورد تصويب قرار گرفت كه شامل مواد زير است : 1) وزارت دادگستري مجازات كساني را كه به موجب قسمت يك و در ماده پنج قانون مصوب 22 خرداد 1310 ش. و نيز اشخاص متهم مذكور در قسمت اول ماده 81 قانون كيفر عمومي اصلاح شده مصوب ارديبهشت 1310ش. و كساني را كه بنابر موارد 162 و 165 قانون كيفر عمومي بر طبق بند « ب » ماده 269 مكرر قانون كيفر عمومي مصوب 3 خرداد 1313 ش. تا تاريخ 30 شهريور 1320 ش. زنداني هستند آزاد نمايد . 2) كساني كه به عناوين نام برده در ماده يك اين قانون تا تاريخ 30 شهريور 1320 ش. محكوم شده و هنوز حكم محكوميت انها اجرا نشده است و نيز اشخاصي كه تا تاريخ مذكور به اتهامات نام برده تحت تعقيب هستند از اجراي مجازات و تعقيب معافند . 3) هيچ گونه اثار جزائي به محكوميت اشخاصي كه به اتهامات مذكور در ماده يك اين قانون تا تاريخ 30 شهريور 1320 ش. محكوم شده اند مترتب نمي شود .( 6 – ج8 – ص 101 ) . بر اين اساس پيشه وري از زندان آزاد شد و به محض آزادي در مهر ماه 1320 ش. در جلسه مؤسسان حزب توده شركت كرده و جزءِ رهبران اوليه حزب گرديده و به همراه ايرج اسكندري اولين مرام نامه حزب را نوشت اما خيلي زود به دليل اختلافاتش با رهبران آن كناره گرفت اما در اين رابطه برخي منابع اصرار دارند كه پيشه وري رسماً به عضويت حزب توده در نيامده بود چرا كه نسبت به اكثر سران حزب گرايشي نداشت . ( 4 – ص 178 ) . با شتاب گرفتن اقدامات حزب توده در اثر اقدامات آنها و حمايت شوروي از عملكرد حزب توده پيشه وري به دليل تخلف از خط مشي حزب توده به موجب تصميم كنگره اول حزب اخراج شد اين اقدام از طرف حزب توده به تاريخ 10 مرداد 1323 ش. زماني انجام گرفت كه پيشه وري به عنوان نماينده سازمان حزبي آذربايجان شركت كرده بود . همانطور كه قبلاً اشاره شد اختلافات پيشه وري با اردشير و ايرج اسكندري در زندان امري غير قابل انكار است و اين امر در اين زمان نيز كه حزب توده داراي سه دسته اسكندري، آوانسيان و رضا روستا بود به شكلي حاد خود را نشان داد و باعث پيدايش اختلافات ريشه داري بين انها شد.( 2 – ص328 ) .

 

پيشه وري و مجلس چهاردهم

 

مجلس چهاردهم شوراي ملي ايران در زمان نخست وزيري سهيلي بر قرار شد و انتخابات ان انجام گرفت و سيد محمد تدين وزير كشور است اين مجلس در گود زور خانه بود و مصدق و سيد ضيا پهلوانان و عامه پريشان و خواص سر بگريبان ، سخني كه در بين نيست سامان مملكت است . ( 7 – ص 438 ) . از تبريز اشخاصي مانند « رحيم زاده خوئي با 13560 راي » ، ثقه الاسلامي با 11299 راي ، اسكندري با 12055 راي ، ايپكچيان با 10555 راي ، مهندس پناهي با 10522 ، گنجه اي با 10092 راي ، صادقي با 12190 راي ، سرتيپ زاده با 9661 راي ، وسيد جعفر پيشه وري با 13777 راي به عنوان نماينده راهي مجلس چهاردهم شوراي ملي شدند . ( 18 – شماره 138 ). هر چند پيشه وري از نفوذ معنوي شوروي بهره مند بود اما انچه بايد اذعان شود اينكه آراي داده شده به او، واقعا از طرف مردم تبريز و مخصوصا از سوي كارگران وزحمتكشان اين شهر به صندوق ها ريخته شد و در انتخاب وي هيچ تقلبي صورت نگرفت. (8 – ص 176 ). اما عليرغم اين حرفها ، به محض اينكه اعتبارنامه هاي پيشه وري و حاج رحيم خوئي در مجلس مطرح شد آنها را رد كردند كه بهانه اصلي پيشه وري بود و نماينده ديگر قرباني شد. واز جمله كساني كه به ان راي اعتماد ندادند يكي ايرج اسكندري و ديگري رحمانقلي خلعتبري بودند .

 

پيشه وري و روزنامه « آژير »

 

درخواست امتياز روزنامه آژير توسط پيشه وري، پس از تصويب لايحه اي در مجلس امكان يافت كه از سوي دكتر علي اكبرسياسي وزير فرهنگ وقت به مجلس ارائه شد، اين لايحه در دي ماه 1321 . ش باقيد دو فوريت ودر سه ماده و يك تبصره به مجلس ارائه شد و به موجب آن امتياز كليه روزنامه ها و مجلات و ماهنامه ها لغو ميشد و صاحبان انها موظف بودند طبق قانون جديد امتياز بگيرند ، اين قانون در جلسه سوم ديماه 1321 . ش در مجلس شوراي ملي تصويب شد . به اين ترتيب بعد از اين اقدام مجلس مجوز انتشار روزنامه «آژير » در تاريخ 6/2/1322 بنام سيد جعفر پيشه وري صادر ميشود و اولين شماره ان در 2/3/2213 منتشر شد . اين روزنامه ابتدا هر روز چاپ مي شد ولي بعدها به سه ( 3) روز در هفته تقليل يافت . آژير در مطبعه « داد » چاپ مي شد كه رياست انرا عميدي نوري به عهده داشته است لازم به ذكر است كه قبلا خاطرات زندان پيشه وري نيز در روزنامه « داد » چاپ ميشده است .آژير از روزنامه هاي پيشرو و اگاهي بخش زمان خويش بوده و با« روزي نامه » هاي آن زمان تفاوت بارزي داشته است. آژير از شماره 138 سال اول به تاريخ پنج شنبه هفتم ارديبهشت ماه 1323 . ش « عضو جبهه آزادي » گرديده است . اما اين جبهه آزادي به چه مفهوم و داراي چه كار كردي مي باشد مي توان گفت كه نخستين قدم جبهه ملي ضد استعماري دعوت جرايد ملي و آزاديخواه و مخالف ديكتاتوري به تشكيل « جبهه آزادي» بود كه توسط حزب توده ايران برداشته شد. جبهه آزادي به تاريخ مرداد ماه 1322 در تهران تشكيل شد و در قطع نامه خويش چنين آورده است :

1) مبارزه شديد با هر نوع انحراف از اصول قانون اساسي و حكومت ملي كه از هر شخص يا هر مقامي ناشي گردد .

2) قطع ايادي عمال استبداد و ارتجاع از دستگاه اجتماعي .

3) مجاهده در برانداختن اصول تشكيلات دوره ديكتاتوري و به دست آوردن مشروطه حقيقي.

4)مجاهده در تمركز قواي ملي و وحدت عناصر آزاديخواه براي تقويت جبهه آزادي .

لازم به ذكراست جبهه آزادي تامهرماه 1323 . ش يعني زمان امتياز نفت شمال و نيات حزب توده ايران در باره آن، دوام بيمانندي داشت اما بعد از ان قضيه تنها روزنامه هاي چپي باقي ماندند. قطعنامه فوق با امضاي اشخاص زيرتصويب و منتشر شد : عزت پور « آزادگان » ، پيشه وري « آژير » ، محمد طباطبايي « تجدد ايران » ، عميدي نوري « داد » ، پازارگاد « خورشيد ايران » ، فتاحي « دماوند » ، ايرج اسكندري « رهبر » ، احمد ملكي « ستاره » ، صادق سر مد « صداي ايران » ، شاهنده « فرمان » ، دكتر دادمنش « مردم » ، فروزش « نجات ايران » ، محيط طباطبايي « مجله محيط» . ( 8 – ص 173 ) .

 

 


سخناني از پيشه وري:

ما هميشه گفته‌ايم و اكنون نيز صريحاً مي‌گوييم: ما به‌طور جدي به ايران و تماميت ارضي آن علاقمند ايم. اگر از طرفي خدشه‌اي به آن وارد شود شايد جدّي‌تر و فداكارانه‌تر از ساكنان ايالت‌هاي ديگر ايران – براي جلوگيري از آن [خدشه] اقدام خواهيم كرد. با اين حال هرگز حاضر نيستيم از دفاع از ملّت، زبان و آداب و رسوم و خصوصيت‌مان صرف‌نظر كنيم. اين‌جا چيزي كه مغاير با قانون و حقّ حاكميت خلق‌هاي ايران باشد وجود ندارد. برعكس اگر ما خود را با دست خودمان اداره كنيم، چه بسا اين امر بتواند به تكامل و تعالي ايران رشد بيش‌تري دهد. نهضت ملي ما ديگر از چارچوب ملّي خارج شده و مقام پيشاهنگي جنبش دموكراتيك ايران را احراز كرده‌است. اكنون ديگر عموم مردم ايران شروع به درك اين موضوع و معناي حقيقي آن كرده‌اند. گفتگوهاي آغاز شده در تهران موجب روشن شدن ابهامات و سوءتفاهماتي گشته كه دشمنان ما به طرق و بهانه‌هاي گوناگون ايجاد كرده‌اند. اين گفتگوها حسن تفاهمي اساسي ميان خلق آذربايجان و ايرانيان بيرون از آذربايجان به وجود آورده‌است. اين حسن تفاهمات علي‌رغم تلاش‌هاي مذبوحانهٔ مرتجعين داخلي و خارجي، روز به روز عمق مي‌يابد و نتايج مثبتي مي‌دهد.

---------------

 


چنان‌چه تهران راهِ ارتجاع را انتخاب كند، خداحافظ! راه در پيش. بدون آذربايجان به راه خود ادامه دهد. اين است آخرين حرف ما.

--------------

 


آذربايجان ترجيح مي‌دهد به‌جاي اين‌كه با بقيه ايران به شكل هندوستان اسير باشد، براي خود سرزمين ايرلند آزادي باشد.

---------------

 


اگر كار بدين منوال پيش رود، ما چاره‌اي نداريم جز اين‌كه تماماً از تهران جدا شده و دولتي مستقل تشكيل دهيم



  • [ ]